its getting harder everyday......... ang bigat sa pakiramdam ng di ka nakakausap. parang ang buhay ko ay walang ligaya kapag wala ka. eto ako ngyon lagi nakatingala sa ulap kapag gabi dahil nakikita ko ang mga tala na nagliliwanag sa kalangitan. iniisip ko na rin na ikaw un na nakatingin pababa sa akin at nagsasabing kamusta ka na..... ang hirap isipin na ang isang taong nasa lupa ay makakapagsabi ng kanyang tunay na nararamdaman sa talang napakataas sa kanya. tulad ngayon.. di kita makausap, i dont know if your angry with me... pissed off. wala na ako pakialam don.... all i want you to know na mahirap, sobrang hirap na di ko masabi syo na sobrang miss na kita. hinihintay ko na lang ang pagkakataong bumaba ang tala mula sa kalangitan at don ko na lang sasabihin sa kanya ang lahat ng nararamdaman ko... na mahal ko sya. eh paano kung may ibang taong naghihintay din sa kanya at nauna syong saluhin sya.... i wasted all the opportunity habang nasa langit sya na sabihin sa knya kung gaano ko sya kamahal. my pride is killing me......

i dont know if your still thinking of me but somehow im getting used to it, but it gets harder everyday, knowing that i miss someone..... who never missed me.

what are the 7 wonders of the world?
1. to see
2. to speak
3. to hear
4. to taste
5. to feel
6. to smile
7. to love

sometimes the most important thing that we get from a relationship is not the guarantee of permanence but the lesson that we learn from it when we it falls.. Its not how much love we have received but how much love we have given.. Its not how many tears we have shared, but how much laughter we have shared.. Its not how many times we were accepted but how many times we understand when we were rejected.. In the end, its not always how much happiness we have had because of love, but how much we have given that made others happy

bad trip naman tong araw na ito..... ang saya saya ko kanina, alive and kicking kung baga tapos pagdating ng hapon ay magkaaksakit ka. sakit ng katawan ko, ng mga braso ko, likod ko, ulo ko (take note ung taas lang ha..). hay di pa ako makaluwas ng laguna, wala din naman kasing pupuntahan. sabi ng friends ko, lalo na si ems ko na nasubrahan ako sa inom... to much alcohol na daw sa aking katawan. siguro tama sya, ikaw ba naman parang wala nang bukas kung uminom tapos 3 straight days pa. namimiss ko na sila. lalo na si rika, ems, jhen and dada. silang apat ang nagbibigay ng lakas sa akin ngyon. huhuhuhu kailan ko kaya ulit kayo makikita. gusto kong pumunta ng japan at china para mapuntahan kayo dyan pero la me pera. kakanta na lang ako ng hanggang kailan ng orange and lemons, "umuwi ka na baby, di na ako sanay nang wala ka, mahirap ang magisa. at sa gabi'y hinahanap hanap ka... hanggang kailan ako maghihintay na makasama kang muli sa buhay kong puno ng paghihirap"

weeeeeeeeee kakagaling lng ng lucban, quezon. eto nanaman ako punta baguio. amp di ako tuamgal ng 12 hours sa bahay ah. stop over ung bahay ko hahaha. umuwi ako last march 25 galing lucban, quezon. 8 am ako nakauwi and then tulog. o the same day may inuman kmi ng mga BB members. sakto on the same night din ay aakyat kami sa baguio ng mga tropa ko. kakapagod ah, pero sulit naman nung naka dating na sa baguio. sarap kaso di na daw ganon kalamig sabi ng mga kasama namin na matagal nang nagpupunta ng baguio. damn, i want to feel ung freezing cold breeze, sayang. nagpunta kmi sa mines view, daming tao. andon ung aso na si, sino nga ba ulit un, ah si douglas. ang laking aso, anong breed un? ung sa beethoven, ganon ang breed non hahahahha.. bumalik me galing baguio mga march 29 na. weeeeeeeee kakapagod..... alam nyo ba kung ano kapalit ng mahabang bakasyon ko, hahahaha hala maglinis ka nang bahay hahahahahahaha.

Grabe ang week na natapos..... weeeeeeeeeeee!!! its not a hell week, its a miracle!!!
march 22 to 25, i was in lucban, quezon. biglaan nga ang lakad na un. astig nga nung week na nagdaan, kakatapos lng ng hell week at finals sa skul ang kapalit pala'y sulitin ang bakasyon. last monday-march 20, i had a friend na aalis, she was my tender bear. huhuhuhu. may despidida sya na ginanap that day. nung pauwi na kmi sumabay ako kina balot papuntang cubao, damn dapat pala di ako sumabay nakita ako ng tropa ko don at nayaya ako pumasok sa bahay na may madaming christmas light kahit hindi pasko. nakauwi ako sa bahay ng 8am ng tuesday-march 21. naka tulog ako pag dating ko, kakagising ko lng ng biglang nag ring ang celphone ko. isa kong friend tinatanong kung pede ako bukas papuntang quezon. ako naman ay game kaya pumayag ako, and that same moment nag paalam ako na pupuntang quezon, buti n lng pumayag. wednesday-march 22, pumunta na kami ng quezon. grabe sarap sa lugar nila madaming babae este malinis ang lugar, malapit sa mount banahaw. kitang kita ang grotto don. nag falls kmi, majayjay.... sarap maligo don, malamig ang tubig at malinis. damn.... may mga lumalapit sa amin na mga babae, what can we say... gwapo ba tayo wakekekekekekeke!!! dala lang ata ng kalasingan kaya nasabi namin un hahahaha

Life is like a Boat

Nobody knows who I really am
I never felt this empty before
And if I ever need someone to come along
Who's gonna comfort me and keep me strong?

Tabi wa mada tsuzuiteku
Odayaka na hi mo
Tsuki wa mata atarashii shuuki de
Mune o terashi-dasu
Inori o sasagete
Atarashii hi o matsu
Azayaka ni hikaru umi
Sono hate made

whaaaa ngayon lang ulit nakapag blog. tagal na, naging busy kasi ako sa defense ko, document and test.
anyway last saturaday, i was so busy and tuliro and kabado dahil on that day, it was my defense in introduction to thesis. whaaa kulang sa tulog, di na tumatakbo ang utak. walang ideas na lumalabas or naproproduced ang aking brain cells. late pa ako dumating, ang call time ay 3pm, amp dumating ako 3:30 pm. thank god, the lady luck was on my side, di pa nagsisimula ang defense namin. di namin mahagilap ung prof namin. nung nakita namin, nagsimula ang defense namin ng mga 4:30pm. ampness tagal noh.... well nung ako na magdedefense medyo kabado, nawala ung kaba nung nag joke ung panel namin. pinasasayaw ako, dagdag points daw hehehe. feeling ko naman pasado ako sa defense, kasi wala naman masyadong tanong and minor revision lang naman ang gagawin sa document ko. sa ngyon di ko pa ginagawa, nagpapahinga pa ako hehehe.
on that same day, autograph signing ni tanya garcia sa libis. dahil nga late na nagsimula ung defense ko, nadelay din ung pagpunta namin don. waaahhhh pagdating namin don tapos na ata ang autograph signing ni tanya. nagsesecond thoughts kami nila raemar at meiwin kung lalapit kami. buti na lang andon si chief, editor in chief ng fhm. nagkaroon kmi ng lakas ng loob para lumapit, nag pa autograph and nagpa picture. para kaming ViP non hehehe. thanks talga chief ng madaming madami. oo nga pala, dahil sa defense naka formal ako pumunta ng libis. napagkamalan tuloy ako ni chief na nagwowork na. wala me magagawa, mas cute and wafu pala ako kapag naka formal hahahahaha. joke joke joke. walang mag rereact. tignan nyo na lng ung pic ko, wafu and cute noh hahahaha.

gising pa rin ako..... whaaaaaaa ang daming ginagawa, rush na lahat.
ngayon pa nawalan ng laman utak ko. walang lumalabas na idea.
whaaaaaaaa kape ba kailangan ko para gumising ung idea na nagtatago,
baka naman kulang lang ako ng suporta ng mahal ko.
lately di na rin kmi naguusap, hay hirap pala.
inom na lang kaya ako ng alak? naku magagalit sa akin ang tender bear ko,
i promise na wala munang inom ngayon.
matulog na lang kaya ako? baka late na ako gumising? ano kaya gagawin ko?
ikaw alam mo ba? sabihin mo nga sa akin.

i'll never forget how her smile made my day worthwhile,
how she made my heart melt everytime our eyes met,
and how she made it so easy for me to fall,
i longed so hard to love her...
believed in love like others do...
but i'm such a coward..
because i've given up on love the moment
i said "i love you" to her.

When i know things are not meant for me, i learn to let go.
It does not mean i'm weak
but im just showing how strong i am
to fight the urge of wanting something.
I'm not supposed to have.

ang ating buhay ay punong puno ng kulay..... kulay nagbibigay saya at lungkot sa atin. ano kaya kung walang kulay ang mundo mo?
sa akin, ang kulay ng mundo ko ay ganito.... hindi ito magkakaroon ng kulay habang di ko siya kasama. ang tanong kailan kaya magkakaroon ng kulay ang aking mundo? hanggang ganito na lang ata ang buhay ko. walang kulay.

"If i can't be your lover, let me be your best friend.
If i can't be your best friend, let me be your ordinary friend.
But if i can't be your ordinary friend, then let me be your greatest enemy.
I can be whoever i needed to be as long as i can be NEAR you."

anong mararamdaman nyo kapag ang mahal nyo ay may boyfriend or girlfriend na??? masakit di ba... dapat pala for the first place alamin mo na kung totoong single siya o baka nakiki single lang hehehe. tatanungin ko mahal ko, may boyfriend ka na ba?? hehehe parang sasabihin hehehe.

wala naman dapat pagselosan kung alam mo naman na mahal ka niya di ba.......

what if lumayo ako, mamimiss mo kaya ako? malalaman mo kaya na importante ako sa buhay mo? malalaman mo kaya na mahirap mawala ang isang taong tulad ko? malalaman mo kaya na walang magpapatawa sayo kapag malungkot ka? walang kakanta sayo kapag may request ka hehehe.

what if kung ipaglalaban ko ang feelings ko para sa iyo, masasaktan lang kaya ako? magiging masaya kaya ako? magiging tayo ba? sasagutin mo ba ako?

there are 2 choices but on that choices there are questions..... saang choice ka patungo? saang choice ako patungo? on that choice that u make... magiging masaya ka ba? daming tanong noh... ano kaya ang magiging sagot??

Story of Us

parang kahapon lang tayo nagkakilala, sa bilis ng panahon di ko na napansin. unang kita natin non, mahiyain ako non kasi first time ko lang nakita ang mga tao don. wala ako masyadong kakilala, para akong nasa gitna nang dagat na walang kasama. pero eto ka, dumating ka sa akin, sa buhay ko na parang sirena at niligtas mo ako sa gitna ng dagat. nung nakilala kita nung time na un naging komportable na ako, nailabas ko na ung tunay kong ugali and personality. di ko akalain na yun na ang simula nang aming magandang samahan. samahang di ko akalaing magiging pagibig, dahil sa kulitan namin sa isa't isa at laging paguusap. umibig ako sa kanya, nung una ako lang ang umiibig sa kanya paglipas ng panahon ay natutunan din nya akong ibigin. masaya ang aming pagsasama, sobrang saya..... tila ba na walang problema na maaring dumating subalit ang saya ay pede ding mawala. sa di mapaliwanag na sitwasyon ay para bagyong dumating sa akin. ang aming saya ay naging tampuhan, at ang dahilan ng tampuhang ito ay ang pagseselos. selos sa aking mga kaibigang babae, nagtataka sya dahil hindi daw patas ang tingin ko sa kanila. mas nagiging palagay ang loob ko sa iba, mas nagiging sweet daw ako don sa iba kesa sa kanya na girlfriend ko. di ko alam kung bakit ganon ang naging pakiramdam nya. sa totoo lng lahat naman ng friend kong babae ay malambing ako, syempre mas lamang don ung girlfriend ko. i explain it to her and take god, she accepted my reasons and i ask for her forgiveness. ayaw ko na maging bad ung relationship namin, dapat kasi open and trust to each other. pero di talga maiiwasan ang pagseselos because they said that if you are jealous it means you love that person.

its a new a day.. walang pasok dahil sa nangyari kahapon sa fort bonifacio. may pasok nanaman bukas, ipapasa ko na ung chapter 2 and 3 ng docu ko whaaaaaaa. tapos next week defence na whaaaaaaaaa. ano ba magandang gawin para bukas? ewan ko, the same old fucking inom nanaman siguro.

"I wish I was brave, I wish I was stronger, I wish I could feel no pain........ I feel so mad, I feel so angry, I feel so callused So lost, confused, again." para sa mahal ko.

Ya-Ha!!! ang saya kanina.... magkausap kami ng mahal ko, inabot kami ng umaga. talgang umaga may araw na. kulitan lng.. hehehe. sarap ng feeling kapag kausap mo sya, di ko nga namalayan ung oras eh. miss na kita.

nakakatuwa at nakakainis tong araw na nagdaan. biruin mo pumasok ako sa school dahil may test kami tapos wala palang pasok. whaaaaaaa..... hay buhay nga naman, dapat kasi makinig sa mga announcement at wag aabsent para in case ng tulad ng ganito, di mag atubili na wag pumasok hahahahahaha.....

kausap ko hanggang ngyon ung mahal ko. saya ng usapan sana ganito na lang palagi. pero di maiiwasan na hindi sya makausap kasi dami nya gawa and daming gusto kumausap sa mahal ko. mahirap magmahal ng kasing ganda nya. di dahil sa maganda sya kaya ako nainlove, dahil sa kanyang ugali. ang mahal ko kasi sweet, mabait and masayahin. kung baga wala ka nang hahanapin pang iba. dahil don ang daming manliligaw nya, madaming may gusto sa kanya, ibig sabihin madami me kalaban hehehe. minsan nga dahil sa pressure para lang makapagsabayan sa mga kalaban ko sa pagmamahal nya naiisip ko na sumuko na lng. mahirap din kasi lalo na kapag ang kalaban mo ay may kotse, pera, bahay at lupa. ako? ang kaya ko lang naman ibigay sa kanya ay magandang lahi. joke joke joke hahaha.

ang gulo na ng pilipinas!!! pota simpleng celebration lng ng people power, naging state of emergency na!!!! hoy kung pilipino ka magisip isip ka nga, tignan mo kung anong nangyayari na sa paligid mo. di natin pwedeng ibale wala ito. kahit may mga explanation sila kung bakit nila dineclare ang state of emergency pero parang ung ibang basehan nila ay malayo na. tulad ng sa economic, di ba nga gumaganda na ang ekonomiya antin eh bakit sinama nila un sa isa sa mga dahilan kung bakit sya nag declare ng state of emergency. tapos sinabi nya na na stop na nila ang mga coup attempts eh kung ganon pala, para saan tong state of emergency? tapos they ordered na itigil ang mga celebration sa people power anniversary. bakit? sa anong dahilan? matatalino tayong mga pilipino, so lets make our decision about it. kailangan may stand tayo sa mga kaganapan sa paligid natin. kung bale wala lang sa inyo toh, wala rin kayong pakialam kung anong mangyayari sa atin. at wala rin kayong pakialam kung anong mangyayari sa ating bayan.