its getting harder everyday......... ang bigat sa pakiramdam ng di ka nakakausap. parang ang buhay ko ay walang ligaya kapag wala ka. eto ako ngyon lagi nakatingala sa ulap kapag gabi dahil nakikita ko ang mga tala na nagliliwanag sa kalangitan. iniisip ko na rin na ikaw un na nakatingin pababa sa akin at nagsasabing kamusta ka na..... ang hirap isipin na ang isang taong nasa lupa ay makakapagsabi ng kanyang tunay na nararamdaman sa talang napakataas sa kanya. tulad ngayon.. di kita makausap, i dont know if your angry with me... pissed off. wala na ako pakialam don.... all i want you to know na mahirap, sobrang hirap na di ko masabi syo na sobrang miss na kita. hinihintay ko na lang ang pagkakataong bumaba ang tala mula sa kalangitan at don ko na lang sasabihin sa kanya ang lahat ng nararamdaman ko... na mahal ko sya. eh paano kung may ibang taong naghihintay din sa kanya at nauna syong saluhin sya.... i wasted all the opportunity habang nasa langit sya na sabihin sa knya kung gaano ko sya kamahal. my pride is killing me......